Κτητικά

Στα κτητικά συναντάμε δύο ουσιαστικά που έχουν μεταξύ τους σχέση ιδιοκτησίας με την κλασσική έννοια. Σε αυτήν την περίπτωση βάζουμε το 1ο ουσιαστικό στη γενική πτώση και το δεύτερο στο 3ο πρόσωπο του κτητικού.

Παραδείγματα
1. Το αυτοκίνητο (araba) του Ali.
Ali + araba γίνεται Ali'nin arabası.

2. Η διεύθυνση (adres) της μητέρας μου (annem).
annem + adres γίνεται annemin adresi.

3. Το λουλούδι (çiçek) του παιδιού (çocuk).
çocuk + çiçek γίνεται çocuğun çiçeği.

Προσδιορισμοί (tamlamalar)

Σε αντίθεση με τα κτητικά, πολλές φορές συμβαίνει στην ίδια πρόταση να υπάρχουν δύο συνεχόμενα ουσιαστικά που σχετίζονται μεταξύ τους, χωρίς να υπάρχει η έννοια της κτήσης. Σε αυτήν την περίπτωση δημιουργείται το γραμματικό φαινόμενο του προσδιορισμού (tamlama). Για να συντάξουμε σωστά την πρόταση, βάζουμε το δεύτερο ουσιαστικό στο 3ο πρόσωπο του κτητικού.

Παραδείγματα
1. Το λεωφορείο (otobüs) που πηγαίνει στο Taksim.
Taksim + otobüs γίνεται Taksim otobüsü.
Παρατηρείστε πως βάλαμε το κτητικό στο 2ο ουσιαστικό, ενώ το πρώτο έμεινε αμετάβλητο. Η κτητική έκφραση Taksim'in otobüsü δεν είναι σωστή γιατί το λεωφορείο δεν ανήκει με την κλασσική έννοια στο Taksim.

2. Το σκυλόψαρο αποτελείται όπως και στα Ελληνικά από δύο λέξεις: köpek (σκύλος) και balık (ψάρι). Επειδή στο σκυλόψαρο συνδέονται νοηματικά, χρησιμοποιούμε το κτητικό μόνο στο 2ο ουσιαστικό. Άρα γίνεται köpekbalığı.
Αν βάζαμε τη γενική στο 1ο ουσιαστικό θα παίρναμε köpeğin balğığı, το οποίο θα ήταν λάθος γιατί θα σήμαινε το ψάρι του σκύλου.

3. Το Πανεπιστήμιο (Üniversite) της Σμύρνης (İzmir).
İzmir + Üniversite γίνεται İzmir Üniversitesi.
Και εδώ βάλαμε το κτητικό μόνο στο δεύτερο ουσιαστικό. Η κτητική έκφραση İzmir'in Üniversitesi δεν είναι σωστή γιατί το Πανεπιστήμιο δεν ανήκει με την κλασσική έννοια στη Σμύρνη.

- Μπορείτε να δείτε αναλυτικά το σχηματισμό των προσδιορισμών και των κτητικών στην τουρκική γλώσσα στις αντίστοιχες παραγράφους.